بلوک غرب آفریقا امید به ساخت یک بزرگراه بلند پروازانه از ساحل عاج به نیجریه دارد

رهبران غرب آفریقا در پایتخت نیجریه، ابوجا، نشست مهمی را برگزار می کنند که بر خروج مالی، بورکینا فاسو و نیجر از بلوک ۱۵ نفره خود، تمرکز دارد.

تعداد کمی فکر می کنند که رهبران نظامی سه کشور مخالف می توانند متقاعد شوند که تصمیم خود را متوقف کنند یا تغییر دهند.

در حالی که با این ضربه به وحدت منطقه ای مواجه است، غرب آفریقا نیز آماده است که کار بر روی یک بزرگراه 1028 کیلومتری (689 مایل) از شهر اصلی ساحل عاج ابیجان - از طریق گانا،توگو و بنین - تا بزرگترین شهر نیجریه لاگوس.

قرار است ساخت و ساز در سال 2026 آغاز شود و تعهدات 15.6 میلیارد دلاری (12.3 میلیارد پوند) از سوی طیف وسیعی از سرمایه گذاران و سرمایه گذاران متحرک شده است.

همان طور که اروپای غربی با بلوک کمونیستی تحت رهبری شوروی با یک "بازار مشترک" که بعدها به قدرت تجاری امروز، اتحادیه اروپا (EU) تکامل یافت، مطابقت داشت،بنابراین سازمان اقتصادی اروپا ممکن است متوجه شود که تلاش برای رفاه و رشد موثرترین پاسخ به موج کودتاهای نظامی و ناسیونالیسم است که از سال 2020 در سراسر منطقه جریان داشته است..

طرح ساخت یک راهروی حمل و نقل مدرن در امتداد سواحل غرب آفریقا در ابتدا هشت سال پیش تصویب شد - مدت ها قبل از کودتایی که حکومت غیرنظامی را در مالی سرنگون کرد،بورکینا فاسو و نیجر.

مطالعات مقدماتی که توسط بانک توسعه آفریقا هدایت می شد، سفارش داده شد.

اما زمانی که این طرح ها ماه گذشته ارائه شد، زمان مناسبی برای تقویت اعتماد به نفس شکست خورده ECOWAS (جامعه اقتصادی کشورهای آفریقای غربی) نبود.

نه دیپلماسی سنتی، نه تحریم ها، نه حتی تهدید مداخله نظامی در نیجر موفق به فشار آوردن حکومت های نظامی به سازماندهی انتخابات و بازگرداندن دولت غیرنظامی نشدند.طبق مقررات حاکمیت ECOWAS.

رژیم های سرکش اعلام کردند که به طور کامل از بلوک ۱۵ عضو خارج می شوند.

آنها پس از آن تلاش های اعضای باقی مانده را برای متقاعد کردن آنها به ماندن رد کرده اند، اگر چه فرستاده ECOWAS، رئیس جمهور جدید و جوان سنغال، Bassirou Diomaye Faye،که نظر ملی گرایانه شان را به اشتراک می گذارد، هنوزم تلاش ميکنه

تا این بحران، ECOWAS همبستگی و یکپارچگی سیاسی منطقه ای آفریقا بود.با سابقه قابل اعتمادی در مدیریت بحران و حتی اعزام نیروهای صلح در کشورهای عضو دچار مشکل.

با خروج مالي، بوركينا و نيجر، بلوك 76 ميليون نفر از 446 ميليون نفر مردمش و بيشتر از نصف مساحت جغرافيايي اش را از دست خواهد داد.با از دست دادن قسمت های گسترده ای از صحرای صحرا یک ضربه دردناک به اعتبار و اعتماد به نفس.

شوک خروج این سه کشور ممکن است کسانی را که به دنبال قوانین سختگیرانه تر حاکمیت و دموکراسی هستند تقویت کند.

در همین حال، پروژه بلند پروازانه راهروی حمل و نقل ساحلی، که برای حمایت از توسعه اقتصادی طراحی شده است،همچنین به یک هدف سیاسی نیز خدمت خواهد کرد - نشان دادن ظرفیت کشورهای عضو باقی مانده برای همکاری با یکدیگر و تسریع رشد تجارت و جذب سرمایه گذاری شهرهای ساحلی غرب آفریقا، در حال حاضر ثروتمندترین بخش این منطقه گسترده است.

و همانطور که ثروت و پویایی اتحادیه اروپا یک جاذبه قدرتمند برای کشورهای کمونیستی سابق بود،شاید رشد رفاه در سراسر اکواس در نهایت کشورهای شمالي که اکنون نااميد شده اند را به عضویت مجدد در بلوک جلب کند.

پیش بینی می شود که ساخت این بزرگراه چهار تا شش خطی ۷۰ هزار شغل ایجاد کند و تکمیل آن تا سال ۲۰۳۰ هدف قرار گرفته است.

و برنامه این است که یک نوار زمین به اندازه کافی گسترده در امتداد مسیر را به دست آوریم تا بعداً یک خط راه آهن جدید ایجاد کنیم، که شهرهای بزرگ بندری را در امتداد خلیج گینه به هم متصل کند.خطوط راه آهن موجود به داخل کشور گسترش می یابد، اما خط راه آهن در امتداد ساحل وجود ندارد.

این جاده بسیاری از بزرگترین شهرهای غرب آفریقا را به هم متصل خواهد کرد - آبیدجان، با 8.3 میلیون نفر، آکرا (4 میلیون نفر) ، لومه (2 میلیون نفر) ، کوتونو (2.6 میلیون نفر) و لاگوستخمین زده می شود که نزدیک به 20 میلیون یا شاید حتی بیشتر.

تعدادی از این شهرها دروازه های کلیدی برای جریان تجارت در داخل و خارج از منطقه هستند.

در حال حاضر دردسر های اداری و خطرات فساد کوچک که اغلب زندگی رانندگان را که از یک کشور به کشور دیگر می روند پیچیده می کند، شروع به کاهش می کند.

در بسیاری از گذرگاه های مرزی، پست های مرزی مدرن یک توقف، جایی که مقامات هر دو کشور در کنار هم کار می کنند تا گذرنامه ها و اسناد عبور را بررسی کنند، have replaced the assorted huts where drivers and passengers queued at a succession of counters while one set of border police and customs officers after another laboriously worked their way through the formalities.

و حالا خط راه آهن و بزرگراه پیشنهادی قول می دهد تا جریان تجارت و سفر بین اقتصادهای ساحلی را بیشتر تسریع کند.افزایش رقابت و ادغام و تغییر جذابیت منطقه برای سرمایه گذاران - همانطور که اتحادیه اروپا تجارت و توسعه را در سراسر قاره اروپا تغییر داد.

و این فرآیند یکپارچه سازی اقتصادی و اداری البته عواقب سیاسی عظیمی داشت.

این طرح به عنوان یک انگیزه قدرتمند برای کشورهای خارج از اتحادیه برای بهبود حکومت اقتصادی، تقویت دموکراسی و مبارزه با فساد، با امید واجد شرایط شدن برای عضویت عمل کرد.

شاید ECOWAS بتواند از این سابقه تقلید کند و کشورهای مخالف را به عضویت مجدد جذب کند، به ویژه اگر پروژه های برجسته مانند راهرو حمل و نقل، رشد واقعی را تحریک کند.

چرا که نه تنها مالی، نیجر و بورکینا با چالش های جدی توسعه و امنیت مواجه هستند، بلکه همه آنها بدون دریای آزاد هستند و به شدت به همسایگان ساحلی خود وابسته هستند، از طریق حمل و نقل،مهاجرت تجارت و نیروی کار.

حجم عظیمی از تجارت، رسمی و غیررسمی، از مرزها عبور می کند.

دام های این سه کشور ساحلی به صورت کامل برای تغذیه ساکنان شهر در داکار، ابیجان و لاگوس صادر می شوند.

پیاز و سیب زمینی که در آب و هوای خشک نیجر رشد می کنند، توسط خریداران خانگی ساحلی مورد توجه قرار می گیرند، در حالی که کالاهای صنعتی ایوار، گانا و نیجریه در جهت مخالف صادر می شوند.

میلیون ها نفر از بورکینا و مالی ها در ساحل عاج مستقر شده اند، که یکی از پایه های اصلی نیروی کار برای مزارع کاکائو آن است.

علاوه بر اين رهبران کودتا از فرانک افريقاي غربي CFA خارج نمي شوند، يک واحد پول هشت کشور، که توسط فرانسه پشتیبانی مي شود،که مانع رقابت می شود اما یک دفاع قوی در برابر تورم و عدم ثبات پولی فراهم می کند.

با این حال این روابط عمیق بین کشورهای ساحلی و سواحل غرب آفریقا کافی نبود تا رژیم های نظامی در مالی، بورکینا و نیجر را از اعلام خروج از ECOWAS بازدارد.

خصومت به این بلوک، که آن ها آن را به عنوان زورگویی و تکبّر به تصویر می کشند، منافع سیاسی را به دست آورده و محبوبیت آن ها را در داخل کشور افزایش داده است.و مراکش در مورد باز کردن یک راهرو تجاری جایگزین به بنادر آتلانتیک خود صحبت می کند، که می تواند گزینه ها را گسترش دهد.

اما اگر کشورهای باقیمانده اکواس بتوانند سرعت خود را برای رفاه افزایش دهند،کاهش موانع تجاری و پیشبرد پروژه های پیشرو مانند بزرگراه ساحلی و خط راه آهن، سپس به تدریج می توانند زخم های سیاسی و بی اعتمادی امروز را درمان کنند و کشورهای ساحل را به یک هویت منطقه ای متحد آفریقای غربی برگردانند.